Beste yogi/yogini,
Hier een bericht vanuit Koh Samui. Vandaag is de laatste vrije dag voordat we beginnen aan de eindspurt. Deze reis is tot nu toe meer dan ik ooit had kunnen dromen.
Toen ik aankwam bij Vikasa had ik even mijn twijfels of ik hier mijn draai zou kunnen vinden. Maar niets bleek minder waar. We hebben een ontzettend leuke groep (48 yogis) en we worden door de teachers continu gepusht en aangemoedigd om nieuwe dingen te proberen.
De eerste week stond in het teken van je doelen. Waar sta je nu, waar wil je heen en wat staat in de weg. In mentorgroepen bespraken we onze antwoorden. En ondanks dat we elkaar pas een paar dagen konden voelde iedereen zich veilig om alles te delen. De eerste week stond ook in het teken van de handstand, onderarm balans, hoofdstand en nog meer gekke houdingen. Ik ben gestopt met tellen hoeveel handstand hops ik ondertussen gedaan heb. Samen met mijn check-in buddy heb ik mijn eerste onderarm balans gedaan.
De tweede week spraken we over onze angsten. Wat is je grootste angst en wat is het ergste wat kan gebeuren als deze angst werkelijkheid wordt. Zoals je misschien merkt is er veel focus op persoonlijke groei om van daaruit een beter mens te worden en dus een betere yoga docent. Ook nu bespreken we onze angsten in onze vertrouwde groepjes, deze keer met een andere teacher. We hebben tevens onze grenzen verlegd met acroyoga en met wat aanmoediging heb ik mijn eerste onderarm hollowback tegen de muur gedaan. Vaak genoeg denk ik ‘wat de fluit wil je dat ik doe?!’ En soms neemt de angst de overhand maar gelukkig zijn er altijd mede studenten die je aanmoedigen om net dat stapje buiten je comfortzone te zetten.
Zojuist hebben we week 3 gehad en wat vloog deze snel voorbij. Nu we onze patronen en schaduwen geanalyseerd hebben nemen we een stap naar de toekomst.. wat neem je mee van deze training. Naast alle nieuwe dingen die ik kan delen met jullie op de yoga mat, neem ik vooral mee dat ik wat meer voor mijzelf mag zorgen. Ik heb wederom ervaren hoe fijn het is om af en toe te ontvangen i.p.v. alleen maar te geven. Gisterochtend hebben we een uitdagende combinatie poses gedaan tijdens de acroyoga les. Ik vind het leuk om de basis te zijn voor een andere vlieger. Hoewel ik vliegen ook leuk vind maar daar toch een stuk angst bij komt kijken (denk aan houdingen waarbij je op de kop hangt en dan ook nog eens je armen moet verplaatsen).
Ik ben benieuwd wat de laatste week gaat brengen. Ik ben zo dankbaar voor alle lieve mensen die ik hier heb ontmoet. Ieder met zijn eigen verhaal en achtergrond. Wie weet komen een aantal naar de studio om een workshop te geven. Ik ben dankbaar voor de lieve teachers die de boel altijd nauw in de gaten houden. De spontane dansjes midden in de les, liedjes zingen in je hoge plank en alle vertrouwens spelletjes. Dankbaar voor jullie want dankzij jullie had ik dit nooit kunnen doen.
Aan de aantallen te zien was de vervanging goed bevallen. Zoals jullie misschien van Margôt gehoord hebben.. op 20 september komt ze een workshop geven. Tot 5 augustus krijg je korting voor de inschrijving dus schrijf je snel in!
Ik zie jullie snel weer in de studio.
Liefs
Maud
0 reacties